Er zijn ontzettend veel soorten kattenbakvulling en hondenpoepzakjes op de markt. Veel varianten worden zelfs gemaakt van natuurlijke materialen of zijn biologisch afbreekbaar. Dit kan het idee opwekken dat het biologisch afbreekbaar is en dus bij het gft-afval mag. Helaas is dit niet altijd het geval en in dit artikel leggen we je uit wat wel en wat niet bij het gft-aval kan.
Het verkeerd scheiden van afval brengt risico’s met zich mee. Waar veel mensen niet bij stil staan, zijn de ziektekiemen die in ontlasting van katten en honden zitten. Toxoplasmose en salmonella zijn hierin de bekendste ziektekiemen, maar er zijn er zeker meer. Deze ziektekiemen worden door het composteringsproces niet gedood. Wordt de compost in openbare gebieden gebruikt, dan lopen we nauwelijks tot geen risico. Gebruiken wij de compost in eigen moestuin, dan is het risico om besmet te worden veel groter als de oogst opgegeten wordt. De bestemming van de compost wat vanuit gft-afval gemaakt wordt staat niet vast en dus dienen we dit risico uit te sluiten.
Zijn er dan ook uitzonderingen? Jazeker, de gebruikte bodembedekking van herbivoren (planten eters) mogen wel aan het gft-afval toegevoegd worden. Door de totaal andere samenstelling in de ontlasting van deze groep op het risico op ziektekiemen nihil. Sterker nog deze ontlasting is een goed geschikt bestanddeel voor compost. Knaagdieren zoals konijnen, cavia’s, gerbils zijn voorbeelden van herbivoren waarvoor de ontlasting wel in het gft-afval mag.
Afvalverwerking is er dan ook op gericht om verspreiding van deze ziektekiemen te voorkomen. Maar dan moet er wel goed gesorteerd worden.
Wat voor kattenbakvulling of poepzakjes u ook koopt, zodra het in aanraking is geweest met ontlasting van uw kat of hond, moet het in het restafval.
